Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • ta·ra·ra·boem·di·jees
Woordherkomst en -opbouw

Zelfstandig naamwoord

de tararaboemdijeesmv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord tararaboemdijee
     Zelf mijd ik doorgaans zelfs het enkelvoudige uitroepteken. Het is zo’n paukenslag, vind ik, zo’n aandachtvrager, het heeft iets onbehoorlijks waarbij er iets kriebelt van ‘zinnen die vragen worden overgeslagen’. Laat staan een hele roffel op de pauk of een column vol tararaboemdijees: ‘dit is leuk, dit is belangrijk!’[1]

Gangbaarheid

Verwijzingen

  1.   Weblink bron
    Matt Dings
    “Tararaboemdijee!” (10 oktober 2012) op hpdetijd.nl