leec

Middelnederlands

Woordherkomst en -opbouw

• erfwoord: Ontwikkeld uit Oergermaans *laikaz ~ *laikiz ‘spel, sprong’, waarvan Oudhoogduits leih ‘gezang, melodie’, Oudengels lāc ‘strijd, spel, gave, actie’, Zweeds lek ‘spel, sport’ en Gotisch laiks ‘dans’; abstractum van het sterke ww. *laikan- ‘zich springend bewegen, spelen’, waaruit Middelnederduits lēken ‘springen’, Middelhoogduits leichen ‘opspringen; spelen’, Oudengels lācan ‘schommelen, flikkeren; spelen’, Zweeds leka ‘spelen’ en Gotisch laikan ‘springen, dartelen, spelen’.
  Teruggaand op de Indo-Europese wortel *loig-, waartoe ook Litouws láigyti ‘huppelen, vrolijk rondrennen’, Perzisch ālixtan (آلیختن) ‘springen’, Koerdisch līzim ‘speelt’ en misschien Oudiers lingid ‘springen’ behoren.

Zelfstandig naamwoord

leec m

1. lied, gezang

Afgeleide begrippen

• (samenstellingen): hūweleec