kranglingen
- krang·lin·gen
- Noorse zelfstandignaamwoordsvorm met het achtervoegsel -ing en met de woorduitgang -en
Naar frequentie | 28984 |
---|
kranglingen
- nominatief bepaald mannelijk enkelvoud van krangling
- kranglinga zn , v
Naar frequentie | 28984 |
---|
kranglingen