• kon·tei·nar
  • Afkomstig van het Latijnse werkwoord continere.
  • Nynorsk zelfstandig naamwoord met het voorvoegsel kon-.
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   konteinar     konteinaren     konteinarar     konteinarane  

konteinar, m

  1. container