kilhog

Bretons

Uitspraak

• IPA: /ˈki.ʎok/

Woordherkomst en -opbouw

• Van het Proto-Keltische *caliācos ("haan"), dat op de Proto-Indo-Europese wortel *kleh₁- ("roepen") teruggaat. Cognaten zijn het Welsh ceiliog, het Cornische kulyek en het Ierse coileach.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	kilhog	kilhegi, kilheien

Zelfstandig naamwoord

kilhog m

1. (dierkunde) haan

Verwante begrippen

• yar