gnuiven

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  gnuiven    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• gnui·ven

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘gniffelen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1920

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
gnuiven	gnuifde	gegnuifd
zwak -d	volledig

Werkwoord

gnuiven

1. ergatief onderdrukt, triomfantelijk lachen, vaak uit leedvermaak

   • De kwajongen zat te gnuiven toen de leraar erin trapte. 

Gangbaarheid

• Het woord gnuiven staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "gnuiven" herkend door:

65 %	van de Nederlanders;
38 %	van de Vlamingen.