• er·kjend

erkjend

  1. erkend
  2. herkend

erkjend

  1. verouderde spelling of vorm van erkjent tot 2012 [1]
(verouderd) onbepaalde onzijdige vorm enkelvoud van de stellende trap van erkjent

erkjend

  1. verouderde spelling of vorm van erkjent tot 2012 [1]
(verouderd) onbepaalde onzijdige vorm enkelvoud van de stellende trap van erkjend

erkjend

  1. verouderde spelling of vorm van erkjent tot 2012 [1]
(verouderd) voltooid deelwoord van erkjenna en erkjenne
  1. 1,0 1,1 1,2 Taalhervorming 2012:
    Ny rettskriving for 2000-talet (in het Nynorsk)
    3.4.10.b [-d]-bortfall i supinum av verb med -de i preteritum