en carafe
Frans
Uitspraak
Woordherkomst en -opbouw
- verbinding van en en carafe
Bijvoeglijk naamwoord
en carafe
- (spreektaal) kapot, stuk
- «J’ai pas pu te graver ton CD, mon graveur est tombé en carafe.»
- Ik heb je cd niet kunnen branden, mijn brander is naar de Filistijnen. [1]
- «J’ai pas pu te graver ton CD, mon graveur est tombé en carafe.»
- (spreektaal) met de mond vol tanden
- «J'suis resté en carafe.»
- Ik stond met de mond vol tanden. [1]
- «J'suis resté en carafe.»