• IPA: /ˌdɔʁenaˈvɑ̃/
  • do·ré·na·vant
  • Van de Latijnse uitdrukking de hora in ab ante ("van [dit] uur af aan"), die in het Oudfrans verwerd tot de or en avant.

dorénavant

  1. van nu af aan
    «Le traîneau fut relevé; mais on décida que dorénavant les rênes du véhicule, comme celles du ménage, appartiendrait de droit à Mrs. Joliffe.[1]»
    De slee werd rechtgezet; maar we besloten dat van nu af aan de teugels van het voertuig, net als die van het huishouden, van rechtswege toebehoorden aan Mevr. Joliffe.
  1. Jules Verne, Le pays des fourrures - 1873.