dissoneren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  dissoneren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• dis·so·ne·ren

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
dissoneren	dissoneerde	gedissoneerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

dissoneren

1. inergatief (muziek) een wanklank voorbrengen, een toon voortbrengen die op gespannen voet staat met andere gelijkklinkende tonen

   • Als je daar een fis zingt dissoneert dat erg met de g van de sopranen. 

Gangbaarheid

• Het woord dissoneren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.