crescere
- cre·sce·re
crescere
- onovergankelijk groeien, toenemen, wassen [3]
- overgankelijk doen toenemen
- IPA:
- cres·ce·re
stamtijd | |||
---|---|---|---|
infinitief | 1e pers. enk. ind. praes. act. |
1e pers. enk. ind. perf. act. |
supinum |
crescere | cresceō | crevī | crētum |
derde vervoeging | volledig |
crescere
- actief infinitief praesens van crescere
- onovergankelijk groeien, toenemen, wassen [3]