coninc

Middelnederlands

	enkelvoud	meervoud
nominatief	coninc	coninghe
genitief	conincs	coninghe
datief	coninghe	coninghen
accusatief	coninc	coninghe

Zelfstandig naamwoord

coninc m

1. (politiek) koning

   «Hier omme bad hi den coninghen, als si den coninc vonden hadden, dat sijt hem boodsceipen souden.»

   Daarop verzocht hij de koningen om het aan hem te melden als zij de koning gevonden hadden.