• buk·lan·da

buklanda

  1. een buiklanding gemaakt, op de romp geland
stellend vergrotend overtreffend
onbepaald
(sterk)
m/v enkelvoud buklanda
buklandet
mer buklanda
mer buklandet
mest buklanda
mest buklandet
o enkelvoud buklanda
buklandet
meervoud buklanda
buklandete
buklandede
bepaald
(zwak)
enkelvoud en
meervoud
buklanda
buklandete
buklandede
mer buklanda
mer buklandet
mest buklanda
mest buklandete
mest buklandede

buklanda

  1. verleden tijd van buklande
  2. voltooid deelwoord van buklande


  • buk·lan·da

buklanda

  1. een buiklanding gemaakt, op de romp geland
stellend vergrotend overtreffend
onbepaald
(sterk)
m/v enkelvoud buklanda meir buklanda mest buklanda
o enkelvoud buklanda
meervoud buklanda
bepaald
(zwak)
enkelvoud en
meervoud
buklanda meir buklanda mest buklanda

buklanda

  1. onbepaalde wijs, tweede vorm naast buklande, zie aldaar

buklanda

  1. verleden tijd van buklanda
  2. voltooid deelwoord van buklanda

buklanda

  1. verleden tijd van buklande
  2. voltooid deelwoord van buklande