brakte

Noors

Woordafbreking

• brak·te

Naar frequentie	4045

Bijvoeglijk naamwoord

brakte, m / v / o

1. bepaalde vorm enkelvoud van de stellende trap van brakt

brakte, mv

1. onbepaalde en bepaalde vorm meervoud van de stellende trap van brakt (van brake)

Schrijfwijzen

• braka
• braket

Bijvoeglijk naamwoord

brakte, m / v / o

1. bepaalde vorm enkelvoud van de stellende trap van brakt

brakte, mv

1. onbepaalde en bepaalde vorm meervoud van de stellende trap van brakt (van bringe)

Werkwoord

brakte

1. verleden tijd van brake

Synoniemen

• braka
• braket

Werkwoord

brakte

1. verleden tijd van bringe