brakt

Noors

Woordafbreking

• brakt

Naar frequentie	4002

Bijvoeglijk naamwoord

brakt, o

1. onbepaalde vorm onzijdig enkelvoud van de stellende trap van brakk

Werkwoord

brakt

1. voltooid deelwoord van brake

Synoniemen

• braka
• braket

Werkwoord

brakt

1. voltooid deelwoord van bringe

Nynorsk

Woordafbreking

• brakt

Bijvoeglijk naamwoord

brakt, o

1. onbepaalde vorm onzijdig enkelvoud van de stellende trap van brakk