bouger

Frans

bouger

onovergankelijk bewegen [1], zich verroeren
«Les colis renfermant des matières et objets de la classe 1 doivent être chargés et arrimés dans les wagons de manière à ne pouvoir s’y déplacer ou bouger.»
Colli met stoffen en voorwerpen van klasse 1 moeten zodanig in de wagens worden geladen en gestuwd, dat ze zich niet kunnen verplaatsen of bewegen.
overgankelijk bewegen [2], in beweging brengen, verplaatsen
«Il n'a pas bougé le petit doigt.»
Hij heeft geen vinger uitgestoken. ^[1]
overgankelijk een onderwerp aansnijden
onovergankelijk veranderen, een verandering ondergaan
«Les choses ont bougé.»
De dingen zijn veranderd.
(spreektaal) vertrekken, gaan
(spreektaal) opschieten
«Allez, bouge-toi!»
Vooruit, opschieten! ^[1]