avvegninger
- av·veg·nin·ger
- Noorse zelfstandignaamwoordsvorm met het voorvoegsel av-, met het achtervoegsel -ning en met de woorduitgang -er
Naar frequentie | zeldzaam |
---|
avvegninger
- nominatief onbepaald mannelijk en vrouwelijk meervoud van avvegning
- avveginger zn , m / v
- avveiinger zn , m / v
- avveininger zn , m / v