• an·nek·ter·te
  • Noorse werkwoordsvorm met het voorvoegsel an-, met het achtervoegsel -ere en met de woorduitgang -te
Naar frequentie zeldzaam

annekterte

  1. verleden tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van annektere


  • an·nek·ter·te
  • Nynorske werkwoordsvorm met het voorvoegsel an-, met het achtervoegsel -ere en met de woorduitgang -te

annekterte

  1. verleden tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van annektere