• aan·be·wijst
vervoeging van
aanbewijzen

aanbewijst

  1. (in een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanbewijzen
    • ... dat jij aanbewijst. 
  2. (in een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanbewijzen
    • ... dat hij aanbewijst.