• uit·zon·der·lij·ke

uitzonderlijke

  1. verbogen vorm van de stellende trap van uitzonderlijk
     Omdat de nood hoog is en er te weinig opvangplekken zijn, neemt Van der Burg de naar eigen zeggen uitzonderlijke stap om zelf over de vergunning te beslissen. Hij had vorige week al in het algemeen aangekondigd dat het kabinet van die mogelijkheid gebruik wil gaan maken.[1]
     Meestal gaat zo’n mogelijk onderzoek over de snelheid waarmee, of waarin, mijn brein werkt. Hoe het kan dat ik vaak voor het einde van de zin van de geïnterviewde of iemand uit het publiek die me van repliek durfde te voorzien, een reactie klaar heb, die vaak gepast is, inhoudelijk, scherp zelfs en in uitzonderlijke gevallen ook nog eens (en ik ga nu een wetenschappelijke comedyterm gebruiken) tyfusgrappig.[2]


  1.   Weblink bron “Kabinet passeert voor het eerst gemeente: vergunning voor azc in hotel” (16 augustus 2018), NOS
  2.   Weblink bron
    Jim Jansen en Dolf Jansen
    “Als we wisten wat we deden, heette het geen onderzoek: 26 interviews en 26 columns” (13 november 2023), NewScientist