preposisjoner
- pre·po·si·sjo·ner
- Noorse zelfstandignaamwoordsvorm met het voorvoegsel pre-, met het achtervoegsel -sjon en met de woorduitgang -er
Naar frequentie | 127754 |
---|
preposisjoner
- nominatief onbepaald mannelijk meervoud van preposisjon
Naar frequentie | 127754 |
---|
preposisjoner