praevalere

Latijn

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van valere met het voorvoegsel prae-

stamtijd
infinitief	1e pers. enk. ind. praes. act.	1e pers. enk. ind. perf. act.	supinum
praevalēre	praevaleō	praevaluī	praevalitum
tweede vervoeging	volledig

Werkwoord

praevalēre

1. de overhand hebben, beter zijn, prevaleren

Overerving en ontlening

• Engels: prevail
• Frans: prévaloir
• Nederlands: prevaleren