koordineringsorganer

Noors

Woordafbreking

• ko·or·di·ne·rings·or·ga·ner

Woordherkomst en -opbouw

• Noorse zelfstandig-naamwoordsvorm met het voorvoegsel ko- en met het invoegsel -s-

Naar frequentie	zeldzaam

Zelfstandig naamwoord

koordineringsorganer, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van koordineringsorgan

Schrijfwijzen

• koordineringsorgan