• kol·li·der·te
  • Noorse werkwoordsvorm met het voorvoegsel kol-
Naar frequentie 32560

kolliderte

  1. verleden tijd van kollidere


  • kol·li·der·te
  • Nynorske werkwoordsvorm met het voorvoegsel kol-

kolliderte

  1. verleden tijd van kollidera

kolliderte

  1. verleden tijd van kollidere