• iacere: IPA: /ˈja.ke.re/
  • iacēre: IPA: /jaˈkeː.re/
  • ia·ce·re
stamtijd
infinitief 1e pers. enk.
ind. praes. act.
1e pers. enk.
ind. perf. act.
supinum
iacere iaciō iēcī iactum
derde vervoeging volledig

iacere

  1. actief infinitief praesens van iacere
  2. overgankelijk gooien
  3. passief imperatief praesens enkelvoud van iacere
  4. word gegooid!
de teerling is geworpen (Julius Caesar, 49 na Christus)
stamtijd
infinitief 1e pers. enk.
ind. praes. act.
1e pers. enk.
ind. perf. act.
supinum
iacēre iaceō iacuī iacitum
tweede vervoeging volledig

iacēre

  1. actief infinitief praesens van iacēre
  2. onovergankelijk liggen