• for·lat·te
  • Afleiding van het Noorse werkwoord forlate met het voorvoegsel for-.
Naar frequentie 19796

forlatte, m / v / o

  1. bepaalde vorm enkelvoud van de stellende trap van forlatt

forlatte, mv

  1. onbepaalde en bepaalde vorm meervoud van de stellende trap van forlatt

forlatte

  1. voltooid deelwoord van forlate