fangen

Deens

Woordafbreking

• fan·gen

Zelfstandig naamwoord

fangen, g

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van fange

Duits

Uitspraak

• IPA: /ˈfaŋn̩/

Woordafbreking

• fan·gen

stamtijd
infinitief	verleden tijd	voltooid deelwoord
fangen /ˈfaŋn̩/	fing /ˈfiŋ/	gefangen /gəˈfaŋn̩/
	volledig

Werkwoord

fangen

1. vangen