bevillings

Deens

Woordafbreking

• be·vil·lings

Woordherkomst en -opbouw

• Deense zelfstandig-naamwoordsvorm met het voorvoegsel be-

Naar frequentie	zeldzaam

Zelfstandig naamwoord

bevillings, g

1. onbepaalde vorm genitief enkelvoud van bevilling