bevillinger

Deens

Woordafbreking

• be·vil·lin·ger

Woordherkomst en -opbouw

• Deense zelfstandig-naamwoordsvorm met het voorvoegsel be-

Naar frequentie	46493

Zelfstandig naamwoord

bevillinger, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van bevilling