bevillingens

Deens

Woordafbreking

• be·vil·lin·gens

Woordherkomst en -opbouw

• Deense zelfstandig-naamwoordsvorm met het voorvoegsel be-

Naar frequentie	zeldzaam

Zelfstandig naamwoord

bevillingens, g

1. bepaalde vorm genitief enkelvoud van bevilling