Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • be·le·di·gin·gen

Zelfstandig naamwoord

de beledigingenmv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord belediging
     Directeur Curtholmen leek ook ontevreden te zijn, omdat de stortvloed van beledigingen waarmee de tegenpartij hem had overladen niet weersproken zou worden.[1]

Verwijzingen

  1. Jan Guillou (vert. Bart Kraamer)
    “1968, De grote eeuw deel 7” (2017), Uitgeverij Prometheus  , ISBN 9789044633535