belediging

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  belediging    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• be·le·di·ging

Woordherkomst en -opbouw

• Naamwoord van handeling van beledigen met het achtervoegsel -ing.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	belediging	beledigingen
verkleinwoord	beledigingetje	beledigingetjes

Zelfstandig naamwoord

de belediging v

1. een krenking van iemands gevoel van eer of eigenwaarde

   • Iedereen kan alles als een belediging ervaren. 

   ▸ De poging van Steiner om hen voor zich te winnen, was een belediging aan hun intelligentie.

   ▸ De graaf fronste en tuitte zijn lippen. Het is namelijk wel deftig om beledigingen te laten doorschemeren, maar niet om ze hardop uit te spreken.

Synoniemen

• affront, insult (2), krenking, schoffering

Verwante begrippen

• hoon, kaakslag, laster, roddelpraat, schimp, smaad, spot, verachting

Vertalingen

    1. een krenking van iemands gevoel van eer of eigenwaarde   

Catalaans: insult (ca) Duits: Beleidigung (de) v Esperanto: insulto (eo) Frans: offense (fr) v, outrage (fr) m, insulte (fr) v Engels; insult (en), offense (en), outrage (en) Grieks: προσβολή (el) v Italiaans: ingiuria (it) v Japans: 侮蔑 (ja)

Latijn: maledictum (la) o Koreaans: 모욕 (ko) Pools: obraza (pl) v, wyzwisko (pl) o, zniewaga (pl) v Portugees: insulto (pt) m, ofensa (pt) v Russisch: оскорбление (ru) o Spaans: insulto (es) m, ofensa (es) v Zweeds: förolämpning (sv)

Gangbaarheid

• Het woord belediging staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "belediging" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.