areweiʒwisch

Middelhoogduits

Woordherkomst en -opbouw

• Samenstelling van de Middelhoogduitse zelfstandige naamwoorden areweiʒ en wisch

Zelfstandig naamwoord

areweiʒwisch, m

1. (figuurlijk) een bundel erwtenstro (gebruikt om onbelangrijkheid uit te drukken)

   «Einen læren areweiʒwisch gæb ich niht umb ir aller kunst.»

   (Zelfs) een bundel leeg erwtenstro zou ik niet geven voor al hun kunst.

Verbuiging

• m, sterk

Schrijfwijzen

• areweizwisch