• Tan·ta·lus·kwel·ling

Tantaluskwelling

  1. verouderde spelling of vorm van tantaluskwelling tot 2006
     Weinig reden voor afgunst dus jegens hen die elke dag omringd worden door zoveel moois, en eerder permanent bloot staan aan een Tantaluskwelling dan dat hen een literaire Hof van Eden deelachtig is geworden.[1]
     ‘Een glas zonder wijn is een Tantaluskwelling voor een kittebroer als jij,’ zei ze.[2]
  • Deze schrijfwijze was de officiële spelling vóór 1955 en vanaf 1996 tot 2006. Vanaf 1955 tot 1996 en opnieuw vanaf 2006 is de officiële spelling "tantaluskwelling" met een kleine letter.
  1.   Weblink bron
    Jan Vorstenbosch
    De zonden van de lezer (5): Afgunst, Vooys, Utrecht in: Vooys., jrg. 16 nr. 3 (juli 1998), p. 28
  2.   Weblink bron “De dolle vaandrig. Tweede deel: Breero.” (1947), A.J.G. Strengholt's Uitgeversmaatschappij, Amsterdam, p. 243