• vis·tocht·je

het vistochtjeo

  1. verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord vistocht
     Op zondagochtend nam Lauritz Karl besluitvaardig mee op een vistochtje, de zoon moest roeien.[1]
  1. Jan Guillou (vert. Bart Kraamer)
    “Kop in het zand” (2015), Uitgeverij Prometheus  , ISBN 9789044628142