• tryk·ke·ne
Naar frequentie 143193

trykkene

  1. nominatief bepaald onzijdig meervoud van tryk


  • tryk·ke·ne
Naar frequentie zeldzaam

trykkene

  1. nominatief bepaald onzijdig meervoud van trykk
    «De fleste av trykkene er i tilleg håndkolorerte.»
    De meeste van de drukken zijn bovendien met de hand gekleurd.


  • tryk·ke·ne

trykkene

  1. nominatief bepaald mannelijk meervoud van trykk