stammere

Deens

Woordafbreking

• stam·me·re

Zelfstandig naamwoord

stammere, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van stammer

Noors

Woordafbreking

• stam·me·re

Naar frequentie	> 50000

Bijvoeglijk naamwoord

stammere, m / v / o / mv

1. onbepaalde en bepaalde vorm van de vergrotende trap van stam