sproete

Limburgs

Uitspraak

• IPA: /ˈspruːtɐ/ (Etsbergs)

stamtijd
infinitief	verleden tijd	voltooid deelwoord
sproete	sproot	gespraote
klasse 2	volledig

Werkwoord

sproete

1. groeien (van gewassen)

   «Mid zoea waer sproetentj die plenj waal.»

   Met zo'n weer groeien de planten wel.