snakkingen

Noors

Woordafbreking

• snak·kin·gen

Naar frequentie	16354

Zelfstandig naamwoord

snakkingen, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van snakking

Synoniemen

• snakkinga v

Nynorsk

Woordafbreking

• snak·kin·gen

Zelfstandig naamwoord

snakkingen, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van snakking