snøværet
- snø·væ·ret
Naar frequentie | 73010 |
---|
snøværet
- nominatief bepaald onzijdig enkelvoud van snøvær
- «Hun bandt et tørkle om hodet og drog ut i snøværet.»
- Ze bond een sjaal om haar hoofd en ging in het sneeuwweer.
- «Hun bandt et tørkle om hodet og drog ut i snøværet.»