• smit·te·te

smittete, m / v / o

  1. bepaalde vorm enkelvoud van de stellende trap van smitta

smittete, mv

  1. onbepaalde en bepaalde vorm meervoud van de stellende trap van smitta

smittete, m / v / o

  1. bepaalde vorm enkelvoud van de stellende trap van smittet

smittete, mv

  1. onbepaalde en bepaalde vorm meervoud van de stellende trap van smittet