rømte

Deens

Woordafbreking

• røm·te

Werkwoord

rømte

1. verleden tijd van rømme

Schrijfwijzen

• rømmede

Noors

Woordafbreking

• røm·te

Naar frequentie	3626

Bijvoeglijk naamwoord

rømte, m / v / o

1. bepaalde vorm enkelvoud van de stellende trap van rømt

rømte, mv

1. onbepaalde en bepaalde vorm meervoud van de stellende trap van rømt

Werkwoord

rømte

1. verleden tijd van rømme

Nynorsk

Woordafbreking

• røm·te

Bijvoeglijk naamwoord

rømte, m /v / o

1. bepaalde vorm enkelvoud van de stellende trap van rømt

rømte, mv

1. onbepaalde en bepaalde vorm meervoud van de stellende trap van rømt

Schrijfwijzen

• rømde

Werkwoord

rømte

1. verleden tijd van rømme

Schrijfwijzen

• rømde