• opp·rin·ne·li·ge
  • Noorse bijvoeglijke naamwoordsvorm met het voorvoegsel opp-
Naar frequentie 9289

opprinnelige, m / v / o

  1. bepaalde vorm enkelvoud van de stellende trap van opprinnelig

opprinnelige, mv

  1. onbepaalde en bepaalde vorm meervoud van de stellende trap van opprinnelig