maor

  1. maar; tegenwerping, introduceert een zin(sdeel) dat het voorgaande zin(sdeel) tegenspreekt of er mee contrasteert

maor

  1. maar; slechts


maor

  1. maar; tegenwerping, introduceert een zin(sdeel) dat het voorgaande zin(sdeel) tegenspreekt of er mee contrasteert
    «t Is neet warm, maor kold.»
    't Is niet warm, maar koud.

maor

  1. maar; slechts
    «Ik hebbe maor vief euro bi'j mi'j.»
    Ik heb maar vijf euro bij me.


maor

  1. maar; tegenwerping, introduceert een zin(sdeel) dat het voorgaande zin(sdeel) tegenspreekt of er mee contrasteert

maor

  1. maar; slechts