kriminaliteten

Noors

Woordafbreking

• kri·mi·na·li·te·ten

Zelfstandig naamwoord

kriminaliteten, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van kriminalitet

Nynorsk

Woordafbreking

• kri·mi·na·li·te·ten

Zelfstandig naamwoord

kriminaliteten, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van kriminalitet