kasteren

Deens

Woordafbreking

• kas·te·ren

Zelfstandig naamwoord

kasteren, g

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van kaster

Noors

Woordafbreking

• kas·te·ren

Naar frequentie	41852

Zelfstandig naamwoord

kasteren, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van kaster