escabullir
- es·ca·bu·llir
stamtijd | ||
---|---|---|
infinitief | verleden tijd |
voltooid deelwoord |
escabullir |
escabullía |
escabullido |
volledig |
escabullir
- onovergankelijk ontsnappen aan het gevaar, ziekte of een opsluiting
- escabullir in: Diccionario de la lengua española, 23e druk, op website: Real academia española