eên

Zeeuws

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Middelnederlandse êen

Hoofdtelwoord

eên

1. één; de inhoud van de kleinste niet-lege verzameling, het kleinste getal van de verzameling $\mathbb {N} _{0}$; komt na nul en vóór twee, in Arabische cijfers 1, in Romeinse cijfers I