distrikter

Deens

Woordafbreking

• di·strik·ter

Woordherkomst en -opbouw

• Deense zelfstandig-naamwoordsvorm met het voorvoegsel di-

Naar frequentie	31995

Zelfstandig naamwoord

distrikter, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van distrikt

Noors

Woordafbreking

• di·strik·ter

Woordherkomst en -opbouw

• Noorse zelfstandig-naamwoordsvorm met het voorvoegsel di-

Naar frequentie	32007

Zelfstandig naamwoord

distrikter, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van distrikt

Schrijfwijzen

• distrikt