• IPA: /komˈmuː.ni.kaːrɛ/
  • com·mu·ni·ca·re
stamtijd
infinitief 1e pers. enk.
ind. praes. act.
1e pers. enk.
ind. perf. act.
supinum
commūnicāre commūnicō commūnicāvī commūnicātum
eerste vervoeging volledig

commūnicāre

  1. actief infinitief praesens van commūnicāre
    1. delen met, bespreken
  2. passief imperatief praesens enkelvoud van commūnicāre
    1. wordt gedeeld met, besproken!